Operacija kila prednjeg trbušnog zida

Kila prednjeg trbušnog zida predstavlja stanje koje se javlja kada dođe do proboja tkiva ili organa kroz oslabljeni deo trbušne muskulature, najčešće vrste ovog oboljenja su ingvinalna, femoralna, umbilicalna i epigastrična kila i retko lumbalna kila koja je posledica teških trauma.

Najčešće vrste kila prednjeg trbušnog zida

• Ingvinalna kila je daleko najzastupljenija i čini oko 75% svih slučajeva kila prednjeg trbušnog zida. Najčešće se javljaju kod muškaraca zbog prirodne slabosti u preponskom kanalu, kroz koji kod muškaraca prolazi semenovod. Ona se manifestuje kao ispupčenje u preponama, često praćeno nelagodom ili bolom, posebno pri fizičkom naporu, kašljanju ili dizanju tereta.
• Femoralne kile, javljaju se ređe i češće pogađaju žene. Nastaju kada deo unutrašnjih organa ili masnog tkiva prođe kroz femoralni kanal, koji se nalazi u blizini preponske regije. Ova vrsta kile može biti opasna, jer često ostaje neprimećena sve dok ne izazove komplikacije poput uklještenja creva.
• Umbilikalna kila, poznata i kao pupčana kila, javlja se u predelu pupka i najčešće pogađa novorođenčad, ali i odrasle osobe, posebno one s viškom kilograma ili žene nakon trudnoće. Ona nastaje zbog slabosti trbušnog zida na mestu gde je nekada prolazila pupčana vrpca, a prepoznaje se po ispupčenju koje se može pojaviti prilikom naprezanja.
• Epigastrična kila nastaje u predelu prednjeg trbušnog zida između pupka i grudne kosti. Obično je manja i nastaje kada masno tkivo prodre kroz slabu tačku duž tzv. bele linije, mesta spajanja mišića sa leve i desne strane.

Treba upozoriti da faktori poput gojaznosti, hroničnog kašlja, dizanja teških tereta ili genetske predispozicije mogu povećati rizik od nastanka ovih kila.

„Iako neke kile mogu biti asimptomatske, neophodno je pravovremeno javljanje lekaru kako bi se sprečile ozbiljne komplikacije poput uklještenja organa unutar kilne kese i posledica koje to uklještenje može proizvesti”, objašnjava dr Zagorac.

Hirurško lečenje kila prednjeg trbušnog zida

Hirurško lečenje predstavlja jedini efikasan način lečenja ovog oboljenja. Naravno postoje i oni pacijenti koji zbog nekih pratećih oboljenja i godina starosti nisu kandidati za operativno lečenje pa se kod takvih pacijenata savetuje nošenje pojasa za kilu.

Prvi i najvažniji razlog za operaciju je pojava komplikacija, poput uklještenja organa unutar kilne kese, što predstavlja po život opasnu komplikaciju.

Drugi razlog kod koga se operacija smatra neophodnom, jeste kada kila izaziva značajne simptome koji ometaju svakodnevni život. Ako pacijent oseća stalni bol, pritisak ili nelagodnost, ako ne može da obavlja svoje svakodnevne aktivnosti onda kila ne predstavlja više estetski problem nego zdravstveni.

„Postoji pogrešno mišljenje da što je kila manja ona neće praviti probleme. Upravo kile kod kojih je kilni vrat mali sklonije su uklještenju u odnosu na velike kile. Razlog toga je da pri fizičkom naporu odnosno povećanju intraabdominalnog pritiska dolazi do rastezanja kilnog vrata i ubacivanja sadžaja kile kroz kilni vrat u kilnu kesu. Prestankom naprezanja kilni vrat se skuplja brže nego što se sadžaj kilne kese vrati u trbuh, te dolazi do uklještenja sadžaja u kilnoj kesi. Ako je tim uklještenjem kompromitovana cirkulacija odnosno ishrana dela organa u kilnoj kesi, u takvoj situaciji ukoliko se hitno pacijent ne javi lekaru može doći do kobnih posledica”, ističe dr Zagorac.

Laparoskopska operacija kile prednjeg trbušnog zida

Laparoskopska operacija kile prednjeg trbušnog zida sve više dobija na značaju u hirurškoj praksi, a njene prednosti u odnosu na klasičnu, otvorenu metodu često je čine poželjnim izborom kako za pacijente, tako i za hirurge.

Laparoskopija podrazumeva nekoliko malih rezova, obično od 0,5 do 1 cm, umesto jednog većeg reza karakterističnog za klasičnu metodu. Ovo značajno smanjuje traumu okolnog tkiva i mišića. Brži oporavak još je jedna ključna prednost. Pacijenti koji se podvrgnu laparoskopskoj operaciji često se vraćaju normalnim aktivnostima za 1-2 nedelje, dok kod klasične metode oporavak može trajati i do 4-6 nedelja, posebno ako je u pitanju veća kila ili složeniji zahvat.

Ipak, laparoskopija nije bez izazova i nije idealna za sve pacijente, poput onih s ekstenzivnim prethodnim operacijama u trbuhu zbog adhezija.

Kako izgleda postupak laparoskopske operacije kile prednjeg trbušnog zida

Laparoskopska operacija kile prednjeg trbušnog zida je minimalno invazivna procedura koja se izvodi uz pomoć specijalizovanih instrumenata i kamere, omogućavajući precizno saniranje defekta trbušnog zida uz minimalnu traumu.

Operacija počinje pripremom pacijenta, što uključuje opštu anesteziju – standard za laparoskopiju, jer omogućava potpunu relaksaciju trbušnih mišića i bezbedan pristup.

Nakon što pacijent zaspi, prvi korak je stvaranje pneumoperitoneuma – ubrizgavanje ugljen-dioksida u trbušnu šupljinu kada je reč o TAPP (transabdominalna preperitonealna) tehnici ili ubacivanje ugljen-dioksida u ekstraperitonealni prostor kada je reč o TEP (totalna ekstraperitonealna) tehnici. Ovo podiže trbušni zid ili ga odvaja od peritoneuma i stvara prostor za rad. Pritisak gasa obično se održava između 10 i 15 mmHg, prilagođeno pacijentovom stanju. Zatim se uvode troakari kroz koje ćemo uvesti kameru i radne instrumente.

Nakon preparacije kile sledi plasiranje polipropilenske mrežice. Na kraju, gas se ispušta, troakari se uklanjaju, a mali rezovi zatvaraju se šavovima ili lepkom. Postoperativni bol je minimalan, a mobilizacija počinje nekoliko sati nakon buđenja.

Poruka za čitaoce

„Dragi čitaoci, kila prednjeg trbušnog zida može izgledati kao bezazlen problem, ali zanemarivanje simptoma poput ispupčenja, bola ili nelagodnosti može dovesti do ozbiljnih komplikacija. Bez obzira da li je reč o ingvinalnoj, umbilicalnoj ili nekoj drugoj vrsti kile, važno je da slušate svoje telo i ne odlažete posetu lekaru. Savremene hirurške metode, poput laparoskopske operacije, nude bezbedno i efikasno rešenje uz brži oporavak, ali ključ uspeha leži u pravovremenom delovanju. Nemojte čekati da se stanje pogorša – konsultujte stručnjaka i preuzmite kontrolu nad svojim zdravljem već danas, ”, poručuje dr Zagorac.