Prenesena trudnoća u izvesnim slučajevima može biti uzrok intrauterine smrti ploda i eventualnih komplikacija u porođaju. Pod prenesenom trudnoćom podrazumeva se bremenitost koja se više dana produži u odnosu na očekivani termin porođaja. Ona se završava zakasnelim porođajem.
Pravu, biološki prenesenu trudnoću treba razlikovati od vremenski produžene bremenitosti, kada ne postoji posebna opasnost za plod. Zbog toga svaka trudnoća, odnosno zakasneli porođaj, iako je plod intraurterino vremenski prenesen, ne moraju uvek da imaju za posledicu prekomerno zrelo i time eventualno oštećeno novorođenče, jer, svi plodovi ne sazrevaju podjednako brzo u intrauterinom razvoju. Jednima je za to potrebno nešto kraće, a drugim nešto duže od 10 lunarnih meseci, pa se ni sva deca ne rađaju očekivanog datuma. Zbog toga ni svako novorođenče koje je duže nošeno ne mora da bude rođeno sa znacima prenesenosti ili bolje rečeno, prekomerne zrelosti. Iz istih razloga može se desiti da plodovi koji vremenski nisu preneseni, odnosno koji su rođeni u terminu, pokazuju znake prenesenosti.
Prosečno trajanje trudnoće iznosi 280 dana računajući od prvog dana poslednje menstruacije. Dopuštena odstupanja su u granicama od –15 do +15 dana. Najveći broj dece rađa se u ovim vremenskim okvirima. Ipak, oko 10% novorođenčadi rađa se, u odnosu na prosečno trajanje trudnoće, kao prenesena, a samo nešto više od 2% pokazuju znake prekomerne zrelosti, odnosno prenesenosti. Samo biološki prenesena novorođenčad mogu se smatrati preterano zrelom i eventualno ugroženom. Ostala novorođenčad iz pomenute kategorije, koja ne pokazuju znake prekomerne zrelosti, u stvari su kasno sazrela i zbog toga duže nošena normalna novorođenčad.
Uzrok nastanka
Etiološki faktori koji uzrokuju duže trajanje trudnoće nisu poznati. Pretpostavlja se da jače razvijene žene i višerotke duže nose od slabunjavih i prvorotki. Isto tako ,zapaženo je da dugotrajno davanje progesterona trudnicama, naročito posle četvrtog meseca, može ponekad da odloži termin porođaja. Osim toga, zapaženo je da postoje žene kod kojih svaka trudnoća traje nešto duže nego kod drugih. U izvesnim slučajevima je produžena trudnoća posledica usporenog intrauterinog razvoja ploda. Takvi plodovi, iaoko duže nošeni, rađaju se bez znakova prekomerne zrelosti.
Klinička slika
Problemi i opasnosti koje su u vezi sa pravom prenesenom trudnoćom proističu iz okolnosti da se plod optimalno intrauterino razvija do termina očekivanog porođaja. Ne dođe li do tog vremena do prekida trudnoće, na posteljici, zbog procesa starenja, nastaju degenerativne promene koje smanjuju protok krvi kroz ovaj veoma važan organ i ugrožavajući snabdevanje ploda kiseonikom i hranljivim materijama, uzrokuju poremećaj njegovog metabolizma.
Biološki prenesen plod pati i od hronične hipoksije sa svim njenim posledicama. Zbog toga, pri daljem održavanju trudnoće prestaje rast ploda, pa čak može nastati i smanjenje njegove težine, a u izvesnoj meri i dužine. U vezi s tim javljaju se i druge promene karakteristične za ovo stanje, kao što su povećanje broja eritroblasta, pojava poliglobulije i povišenje vrednosti hematokrita. Kosti glavice ploda u većoj meri okoštavaju, šavovi između njih se sužavaju, a fontanele smanjuju. Glavica zbog toga postaje čvrsta i teže se prilagođava porođajnom kanalu, iz čega mogu da proisteknu znatne teškoće u porođaju.
U izrazitim slučajevima biološki prenesene trudnoće, osim smanjenja ploda, smanjuje se i količina plodove vode, što se može odraziti na veličinu i obim trbuha, koji se takođe smanjuje. Zbog poremećenog intrauterinog stanja ploda, odnosno kao znak njegove patnje izazvane hipoksijom, u plodovu vodu plod izbacuje mekonijum, koji uzrokuje njeno zamućenje i zelenkastu ili zelenkastomrku boju.
Prenesena trudnoća se ponekada konstatuje tek posle porođaja prema znacima koji se nađu na novorođenčetu. Glavna karakteristika prenesene novorođenčadi je dehidratacija, njihova koža je mlitava i sa smanjenim turgorom. Obično je oskudna u sirastom mazu, tamnije je, često zelenkastomrke boje, mrljasta, sa ljuspicama epitela, kao da je macerisana. Znaci maceracije naročito su jasno izraženi na naborima kože, a kod muške novorođenčadi na skrotumu. Na ručicama koža je naborana i razmekšana kao skuvana, liči na kožu pralje. Nokti i kosa su dugački.
Dijagnoza
Postavlja se akušerskim pregledom, citohormonalnim nalazom vaginalnog razmaza, pregledom sadržaja plodove vode, ultrazvukom, amnioskopijom.
Lečenje
Prvi korak predstavlja indukcija porođaja. Za indukciju se trudnica pripremi davanjem manjih doza estradiola dan pre početka stimulacije, a posle toga se nastavi sa izazivanjem porođajnih kontrakcija intravenskom primenom razblaženog rastvora sintocinona ili prostaglandina, po metodi kap po kap. Samo veoma retko, ako je život ploda akutno ugrožen, ili ako za to postoje i druge akušerske indikacije, porođaj se mora završiti carskim rezom.
Povezani tekstovi:
Vaš komentar nam je veoma dragocen, molimo upišite ga ovde