Respiratorni distres sindrom

Respiratorni distres sindrom (RDS), hijalinomembranska bolest, ili hiposurfaktoza pluća klinički je entitet koji se javlja pretežno kod prevremeno rođene novorođenčadi zbog nedostatka surfaktanta.

Uzrok nastanka

Osim prevremnog rođenja, koje je najvažniji faktor rizika za nastanak RDS-a, ostali rizični faktori su perinatalna asfiksija, dijabetes majke, pol (češća je pojava u muške prevremeno rođene dece), blizanačka trudnoća, porođaj carskim rezom pre pojave trudova. Bolest je posledica smanjene količine alveolarnog surfaktanta, koja je manja što je manja gestacijska starost. Surfaktant je supstanca koja smanjuje površinski napon alveola i pomaže da se one održe otvorene na kraju ekspirijuma, povećavajući tako funkcionalni rezidualni kapacitet pluća. Pomaže i smanjenju površinskog napona u plućima, te tako štiti pluća od potpunog kolapsa ili dolazeće atelektaze tokom ekspirijuma. Za sintezu surfaktanta potreban je normalan pH krvi, normalna telesna temperatura i perfuzija pluća. Asfiksija, hipoksemija i pulmonalna ishemija, naročito udružena sa hipovolemijom i hipotenzijom mogu smanjiti sintezu surfaktanta.

Klinička slika

U nekoliko prvih sati života razvija se tipična klinička slika s tahipnejom (ubrzano disanje), cijanozom (modrilo) i uvlačenjem međurebarnih prostora. Auskultacijom pluća čujno je samo površno i vrlo oslabljeno disanje, često bez propratnih auskultacionih fenomena, ili se čuju retke sitne krepitacije na vrhu inspirijuma.

Dijagnoza

Dijagnoza sindroma respiratornog distresa se može postaviti obično u prvim minutima ili satima nakon porođaja. Postavlja se na osnovu kliničkih znakova otežanog disanja i abnormalnosti rendgenografije pluća.

Lečenje

Deci sa respiratornim distres sindromom neophodno je davanje kiseonika. Može se  dete priključiti i na respirator. Nekoj deci koristi CPAP (engl. continuous positive airway pressure= trajni pozitivni pritisak na disajne puteve). Preko plastičnih cevčica stavljenih u nos unosi se vazduh i kiseonik u disajne puteve, čime se održavaju otvorene alveole u plućima. Kako je  sindrom respiratornog distresa izazvan nedostatkom surfaktanta, deci s teškim oblicima bolesti daje se surfaktant direktno u pluća. Ostali lekovi koji se daju deci sa sindromom respiratornog distresa su diuretici, deksametazon, bronhodilatatori i teofilin ili kofein.

Podeli tekst:

Povezani tekstovi:

Broj komentara: 0

Vaš komentar nam je veoma dragocen, molimo upišite ga ovde