Respiratorni sincicijalni virus

Respiratorni sincicijalni virus spada u rod Pneumovirusa, a u porodicu Paramyxoviridae. To su RNK virusi sa polimorfnim, po pravilu grubo jajastim, ali ponekad i filamentoznim virionom 150-300 nm u dijametru. Genom se sastoji od jednolančane RNK. Imaju dvoslojnu lipidnu membranu. Osetljivi su na rastvarače za masti, deterdžente, dezinficijense, UV zračenje.

Izvor je oboleo čovek ili kliconoša. Put prenošenja je kapljični, širi se aerogenim putem.

Najčešći je uzročnnik respiratornih infekcija kod dece do 2. godine života. Karakteriše se pneumojnijama, bronhiolitima sa teškim opstrukcijama i drugim respiratornim infekcijama. Mogu da se jave i teški oblici koji dovode do smrtonosnih opstrukcija bronhiola.

Akutna respiratorna bolest (ARB) - Akutna respiratorna bolest je klinički entitet koji je ponekad teško razlikovati od gripa. Bolest se može širiti vazduhom, vodom i direktnim kontaktom. ARB se karakteriše umorom, temperaturom, groznicom i glavoboljom. Glavna razlika je ta što su kataralni simptomi kod akutne respiratorne bolesti, ukoliko se pojave, prisutni od samog početka bolesti. Kod tipične epidemije koja je ograničena na ukućane ili vrtić bolesnici su samo s temperaturom i bez lokalnih simptoma, zatim osobe s upalom ždrela, bronhitisom, pa sve do virusne upale pluća. Moguć je i razvoj sekundarne bakterijske infekcije ali ipak ređe nego kod gripa.

Akutni bronhiolitis - Bolest dece do prve godine života. Otežano disanje (dispneja), kašalj, zviždanje u grudima i produženi ekspirijum su glavni simptomi koji se obično javljaju dan dva nakon simptoma upale gornjeg respiratornog trakta (sekrecija iz nosa).. Respiratorni poremećaji dovode do smanjene koncentracije kiseonika u krvi i tkivima (hipoksija) i cijanoze, koje ako duže potraju mogu dovesti do smrti.

Akutni infekciozni laringotraheobronhitis – Karakteriše se upalom grkljana, dušnika i bronhija s izlučivanjem gustog, žilavog i lepljivog sekreta. Najčešće pogađa decu do druge godine života, a težina bolesti je veća što je dete mlađe. Bolest može početi naglo sa povišenom temperaturom i simptomima krupa (kašalj poput laveža psa, stridorozno, otežano disanje i promuklost), ili češće nakon simptoma upale gornjeg respiratornog trakta. Zbog gustog sekreta u bronhima koje dete ne može iskašljati može doći do hipoksije i cijanoze, upala ili kolapsa delova pluća, a često može doći i do ugušenja.

Izoluje se iz nazofarinegalnog sekreta. Identifikacija se vrši serološkim testovima: ELISA, RVK, RIH, imunoflorescencija.

Nema specifičnog lečenja, terapija je simptomatska. Lečenje se zasniva na mirovanju i primeni lekova i sredstava za ublažavanje opštih simptoma (obaranje povišene temperature, ublažavanje bolova, topli napitci, itd.) i sredstava za  smirivanje kataralnih simptoma (kapi za nos, sredstva za olakšavanje iskašljavanja).