Naučnici su otkrili promene DNK novorođenčadi koje mogu biti rezultat ishrane majke ili njene izloženosti zagađenju i stresu. Takve transformacije mogu za rezultat imati veću telesnu masu u odraslom dobu, pokazuju istraživanja.
Gojaznost u detinjstvu i odraslom dobu ima brojne uzroke, među kojima je na prvom mestu ishrana, ali naučnici su ranije otkrili specifične gene (nazvane FTO) koji utiču na povećanje telesne mase.
U drugim studijama proučavane su molekularne promene nazvane epigenetskim koje igraju ulogu u funkcionisanju gena u telu tako što ih aktiviraju, odnosno deaktiviraju.
Dok su epigenetske promene u materici već povezivane sa gojaznošću u odraslom dobu, ipak ostaje da se dokaže takva veza.
Dr Kerolin Rilton sa Univerziteta u Njukaslu i njene kolege uzele su uzorke krvi od 24 dece starosti od 11 do 13 godina i posmatrali razlike u načinu na koji se geni „ispoljavaju“ ili prevode u mnoge proteine potrebne za rast i funkcionisanje organizma.
Naučnici su otkrili epigenetske promene u 29 gena koje mogu biti povezane sa većom telesnom masom kod dece.
Zatim su analizirali podatke prikupljene iz veće studije koja je obuhvatila 178 pojedinaca od kojih su uzeti uzorci krvi pupčanika na rođenju i podaci o telesnoj građi od devete godine.
Među tim ispitanicima, epigenetske promene na devet od 29 gena navele su naučnike na pomisao da su uticale na povećanje telesne mase, ali su za takvu tvrdnju potrebna dodatna istraživanja.
Profesor Tim Spektor sa Kings Koledža u Londonu smatra da su na tragu „uzbudljivog otrkića o uzrocima gojaznosti“.
„Iako je studija bila malog obima, jer je posmatrano samo 29 gena, velike su šanse da hemijski signali koji aktiviraju ili deaktiviraju gene u prenatalnom periodu i po rođenju mogu izazvati podložnost gojaznosti u desetoj godini života“, objašnjava on.
Gojaznost u detinjstvu i odraslom dobu ima brojne uzroke, među kojima je na prvom mestu ishrana, ali naučnici su ranije otkrili specifične gene (nazvane FTO) koji utiču na povećanje telesne mase.
U drugim studijama proučavane su molekularne promene nazvane epigenetskim koje igraju ulogu u funkcionisanju gena u telu tako što ih aktiviraju, odnosno deaktiviraju.
Dok su epigenetske promene u materici već povezivane sa gojaznošću u odraslom dobu, ipak ostaje da se dokaže takva veza.
Dr Kerolin Rilton sa Univerziteta u Njukaslu i njene kolege uzele su uzorke krvi od 24 dece starosti od 11 do 13 godina i posmatrali razlike u načinu na koji se geni „ispoljavaju“ ili prevode u mnoge proteine potrebne za rast i funkcionisanje organizma.
Naučnici su otkrili epigenetske promene u 29 gena koje mogu biti povezane sa većom telesnom masom kod dece.
Zatim su analizirali podatke prikupljene iz veće studije koja je obuhvatila 178 pojedinaca od kojih su uzeti uzorci krvi pupčanika na rođenju i podaci o telesnoj građi od devete godine.
Među tim ispitanicima, epigenetske promene na devet od 29 gena navele su naučnike na pomisao da su uticale na povećanje telesne mase, ali su za takvu tvrdnju potrebna dodatna istraživanja.
Profesor Tim Spektor sa Kings Koledža u Londonu smatra da su na tragu „uzbudljivog otrkića o uzrocima gojaznosti“.
„Iako je studija bila malog obima, jer je posmatrano samo 29 gena, velike su šanse da hemijski signali koji aktiviraju ili deaktiviraju gene u prenatalnom periodu i po rođenju mogu izazvati podložnost gojaznosti u desetoj godini života“, objašnjava on.
Broj komentara: 0
Vaš komentar nam je veoma dragocen, molimo upišite ga ovde