Refluksna nefropatija se definiše
ožiljnim promenama u bubregu tokom
vezikouretralnog refluksa.
Vezikouretralni refluks (VUR) je poremećaj
nastao disfunkcijom vezikoureteralnog spoja. On je često udružen sa
uroinfekcijom i stvaranjem ožiljaka u bubrežnom parenhimu.
VUR može biti primaran ili sekundaran. Primarni VUR je posledica kongenitalne anomalije vezikoureteralnog spoja gde zbog kratkog intravezikalnog segmenta, kompresija tokom mikcije je nedovoljna da spreči refluks urina u ureter. Sekundarni VUR može da se javi kod dece sa intravezikalnom opstrukcijom ili neurogenom disfunkcijom mokraćne bešike.
Refluksna nefropatija protiče u tri faze. Ona se u detinjstvu ispoljava simptomima
urinarane infekcije, da bi se u jednom delu obolelih javili ožiljci u bubregu. Druga faza je asimptomatska, zbog lečenja ili hirurške intervencije. Bolesnici sa jednostranim ili bilateralnim ožiljavanjem mogu imato normalnu bubrežnu funkciju. Manji broj bolesnika, sa težim bilateralnim ožiljavanjem, pokazuje progredijentnu bolest, sa hipertenzijom i bubrežnom insuficijencijom.
Hipertenzija je kasna komplikacija, a može se razviti tek posle 20 godina. Refluksna nefropatija je najčešći pojedinačni uzrok terminalne bubrežne insuficijencije u dece. Hronična bubrežna insuficijencija razvija se u oko 10% bolesnika u kojih su u detinjstvu dijagnostikovane teške ožiljne promene. Terminalna bubrežna insuficijencija se razvije oko 21. godine.
Postavlja se na osnovu pregleda, laboratorijskih analiza, ultrazvuka, mikcione dinamske urografije.
Tok bolesti ne može biti izmenjen ni hirurškom korekcijom refluksa niti kontrolom infekcije i hipertenzije. Selektivna upotreba ACE inhibitora mogla bi da kontroliše krvni pritisak i da modifikuje hemodinamiku u cilju očuvanja bubrežne funkcuje. Terapija VUR-a podrazumeva lečenje i prevenciju urinarne infekcije, obzbeđivanje normalnog rasta bubrega, sprečavanje pojave novih ožiljaka i prevenciju bubrežne insufincijencije.
VUR može biti primaran ili sekundaran. Primarni VUR je posledica kongenitalne anomalije vezikoureteralnog spoja gde zbog kratkog intravezikalnog segmenta, kompresija tokom mikcije je nedovoljna da spreči refluks urina u ureter. Sekundarni VUR može da se javi kod dece sa intravezikalnom opstrukcijom ili neurogenom disfunkcijom mokraćne bešike.
Klinička slika
Hipertenzija je kasna komplikacija, a može se razviti tek posle 20 godina. Refluksna nefropatija je najčešći pojedinačni uzrok terminalne bubrežne insuficijencije u dece. Hronična bubrežna insuficijencija razvija se u oko 10% bolesnika u kojih su u detinjstvu dijagnostikovane teške ožiljne promene. Terminalna bubrežna insuficijencija se razvije oko 21. godine.
Meni su sa 24 G otkrili ožiljke. Sada imam 55.Malo problema sa mokrenje i čestim urinarnim infekcijama. Sve ostalo ok.
Pozdrav, Tanja i Danijela. Kako ste prošle sa vur-om i ožiljcima? Imam isti problem sa bebom od 6 meseci.
Vaš komentar nam je veoma dragocen, molimo upišite ga ovde
Bolesti