Problemi sa srcem usled korona virusa

U proteklih nekoliko meseci, a s obzirom na reprezentativan uzorak, stručnjaci i lekari sa Instituta za kardiovaskularne bolesti "Dedinje" došli su do zaključka da je bolest koju izaziva korona vrus kardiovaskularna, pored toga što je primarno respiratorna.

Ova studija je jedinstvena u svetu. U fokusu istraživanja su pacijenti koji imaju lakšu i srednje tešku infekciju. Ovih pacijenata ima najviše.

Cilj studije je da se ustanovi koja grupa u toj populaciji ima najveći rizik od tromboze.

Utvrđeno je da je 42,7 odsto ovih pacijenta imalo trombozu. Najčešće se radilo o dubokim venama potkolenice, dok je 10 do 15 odsto imalo trombozu u pregledu kolena i natkolenice. Takve tromboze su opasne jer mogu da dovedu do plućne embolije koja je nažalost najčešće fatalna.

Bilo je više istraživanja od početka pandemije koja su ukazivala da je kovid 19 samo respiratorna infekcija, ali kasnije se pokazalo da koron avirus povećava i rizik od krvarenja. Rađene su neke studije u Kini, gde je prvo i počela korona, pa se pokazalo da je većina pacijenata koji su nažalost umrli od virusa, preminula baš od posledica tromboze u vaskularnom sistemu.

Osnova korona virusa može da se podeli na dva dela, odnosno respiratorni i inflamatorni deo.

Sam virus ima spajkove preko kojih se vezuje za enzim u krvnim sudovima u koji uđe preko respiratornog trakta. Sam kašalj to dodatno širi i zahvata unutrašnje ćelije krvnih sudova koje odumiru od posledica oštećenja koje je korona izazvala i tako dolazi do tromboze.

Najveći broj pacijenata starosti od 40 do 60 godina imao je trombozu, dok stariji nisu toliko oboljevali. Izdvojili su se faktori koji upućuju na to kod kojih pacijenata treba raditi ultrazvučnu dijagnostiku. To su pacijenti koji su imali viši nivo CRP-a, gojazniji, oni koji su bili slabije pokretljivi i pacijenti koji su imali povećane vrednosti D-dimera.

Pokazalo se dapacijenti koji imaju tri do četiri puta veće vrednosti D-dimera imaju rizik od oko 70 odsto za dobijanje tromboze.

Kao posledice korone često pojavljuju zapaljenja srčane maramice, što je pokazatelj da taj virus i te kako napada kardiovaskularni sistem.

Pacijenti se žale na umaranje, ne samo posle mesec-dva od preležanog virusa, već i posle četiri do šest meseci od negativnog testa. I pored toga što se smatrala kao respiratorna bolest koja zahvata samo pluća, kod određenih pacijenata je došlo do pojave tromboze u arterijskom i venskom sistemu i posle deset nedelja od negativnog PCR testa.

To dešava jer su svi sistemi u organizmu povezani. U samoj cirkulaciji pluća imate alveolu gde se vrši razmena gasova između krvi i spoljašnje sredine, a studije pokazuju da kod određenih pacijenata do saturacije, odnosno zasićenosti kiseonikom u krvi ne dolazi zbog same upale pluća, već zbog tromboze tog malog suda, gde se vrši razmena gasova.

Protokoli lečenja koronavirusa brzo su se dopunjavali, zahvaljujući dobroj komunikaciji i razmeni podataka između lekara, ali postoje posledice virusa koje će se još godinama reflektovati na nečiji organizam.

Vrlo je važno da se pacijent koji je imao problem sa koronom javi vaskularnom hirurgu, kardiologu da bi se uvela prava terapija. Svi misle da je ovo običan grip, pa se ljudi kada ozdrave zalete na treninge, a u stvari oni ne smeju da se zamaraju bar šest meseci posle korone. Naravno, mora da postoji fizička aktivnost, ali bez umaranja baš zbog mogućih posledica.

Posle preležane korone pcijenti treba da urade ultrazvuk srca i krvnih sudova, površnih i dubokih vena, te ultrazvuk arterija, a pogotovo pacijenti koji imaju neke od faktora rizika.

Ono što bih posebno istakao kao bitno je da pacijenti ne piju lekove na svoju ruku, pogotovo ne lekove koji sprečavaju zgrušavanje krvi. Oni se preporučuju određenim grupama, ali kod drugih mogu imati neželjene efekte i tu treba uvek tražiti savet lekara koji će dati pravu dozu da ne bi došlo do nekog problema.