Rak dojke će se otkrivati kod zubara

Jednostavan test za vreme poseta zubaru mogao bi otkriti da li su ljudi u ranoj fazi razvoja raka dojke, tvrde naučnici.

Istraživanje koje su sproveli istraživači iz Centra za medicinske nauke Univerziteta u Texasu, pokazuje da bi pacijenti mogli biti testirani na rak dojke ispitivanjem određenih proteinskih markera koji se nalaze u njihovoj slini.

Rak dojke uzrokuje promene u normalnom tipu i količini proteina u žlezdanoj sekreciji iz žlezda slinovnica.

Prilikom istraživanja istraživači su analizirali uzorke sline 30 pacijenata. Otkrili su 49 proteina prema kojima su se razlikovali zdravi pacijenti od onih sa benignim tumorom dojke i onih sa malignim tumorom dojke.

"Slina je kompleksna mešavina proteina. Prolazimo kroz proces koji upoređuje različite uzorke hemijskim označavanjem koje omogućuje i identificiranje proteina i određivanje tačne količine u svakom uzorku", objašnjava dr. William Dubinsky.

"To nam dopušta da uporedimo nivoe 150 do 200 različitih proteina u kanceroznim i ne-kanceroznim uzorcima kako bi identifikovali moguće markere bolesti."

Trenutne metode za otkrivanje raka dojke uključuju mamografiju, ultrazvuk i biopsije, a naučnici se nadaju da bi jednog dana sve to moglo zameniti jednostavno testiranje sline.

"Zašto ne zubari?" pita dr. Charles Streckfus. "Većina ljudi, pogotovo žene i deca, posećuju zubara puno češće nego što odlaze doktoru opšte medicine. Slina je neinvazivna, brža metoda otkrivanja."

Komentarišući istraživanje Henry Scowcroft, savetnik za vesti i resurse britanskog centra za istraživanje raka, rekao je: "Rano otkrivanje raka spašava živote. Zbog toga istraživači celog sveta pokušavaju pronaći način na koji bi se rani znaci bolesti mogli pronaći u telesnim tečnostima poput krvi i sline. To je istraživanje jedno od mnogih ranih rezultata koji "dokazuje način", a mnogo njih se objavi svake godine. Ali istraživanje je obuhvatilo uzorke vrlo malog broja ljudi."

Još je dodao: "Ta se tehnika možda neće pokazati pouzdanom kada će se proučavati više ljudi i nema podataka koliko je uspešna u praksi. Zbog svega toga, potrebno je još puno posla kako bi se otkrilo hoće li se ikada ta metoda moći koristiti rutinski."