Escherichia coli (Eserihija coli) infekcija

Koje bolesti može uzrokovati

Piogene infekcije- izazivaju uglavnom sojevi E. coli koji se nalaze u mikroflori zdravog ljudskog organizma. Oni su uglavnom oportunisti – budući da normalno žive u crevima čoveka, izazivaju bolest samo uz određene preduslove, ako dospeju iz creva u neke druge organe i tkiva.

Najčešće piogene bolesti koje izazivaju su infekcije mokraćnih i polnih organa. Infekcije mokraćnog sistema obuhvata sve infekcije lokalizovane na bilo kom delu mokraćnog sistema – u bubrezima, ureterima (cevi kojima prolazi mokraća iz bubrega u bešiku), mokraćnoj bešici, ili uretri (cev kojom mokraća ističe iz bešike). Najčešće infekcije mokraćnog sistema su cistitisi (upala mokraćne bešike). Kako su E. Coli normalno prisutne u crevu, zbog anatomske blizine one mogu dospeti u bešiku i tu izazvati infekciju. U urogenitalnom traktu čoveka redovno se nalazi manji ili veći broj E. Coli (normalna mikroflora). Bakterije koje dospevaju u bešiku obično se uklanjaju tokom mokrenja. Međutim, ako bakterije ostanu u bešici, lako i brzo se razmnožavaju što dovodi do infekcije. Infekcijom se smatra ako se u mokraći nalazi veliki broj bakterija ( 100.000 ili više u 1 ml mokraće) iste vrste, ili čak i manji broj ali vrlo patogenih bakterija. Prilikom cistitisa E.coli može penetrirati preko mokraćovoda u bubreg i izazvati upalu bubrega (pijelonefritis).
 Znakovi infekcije mokraćnog sistema su: suprapubična osjetljivost, bol ili pečenje prilikom mokrenja, učestalo mokrenje i urgentno mokrenje, zamućena mokraća,  krv u mokraći, izmenjen i neugodan miris mokraće.

Moguće su i hepatobilijarne, peritonealne, kožne i plućne infekcije. E. coli je važan uzročnik bakterijemije do koje često dolazi bez vidljivog ulaznog mesta. Ovaj je organizam takođe oportunistički patogen koji uzrokuje bolest u pacijenata čiji su odbrambeni mehanizmi oštećeni nekom drugom bolešću (npr. karcinom, dijabetes ili ciroza) ili u onih koji su lečeni kortikosteroidima, zračenjem, antineoplastičnom ili antibiotskom terapijom. Bakterijemija i meningitis koje uzrokuje E. coli, česti su u novorođenčadi, a osobito nedonoščadi. Enterotoksična i enteropatogena E. coli uzrokuju proliv koddojenčadi i putnički proliv kod odraslih. Enterohemoragični sojevi E. Coli uzrokuju hemoragični proliv koji može biti komplikovan hemolitičko-uremičkim sindromom. Drugi sojevi enteroagregativne E. coli počeli su se pojavljivati kao potencijalno važni uzročnici dugotrajnog proliva kod dece u tropskim područjima i kod bolesnika sa sidom.

E. coli često izaziva i infekcije žučne kese i žučnih puteva. Može uzrokovati i upalu slepog creva, upalu potrbušnice, gnojne upale kože i rana. Bakterije E. coli mogu s mesta primarne lokalizacije prodreti u krv i izazvati sepsu.

Dijagnoza

Kod kliničke sumnje na infekciju E.coli, dijagnozu treba potvrditi kuturom iz stolice, urina, žuči, gnoja, likvora i krvi, a kod alimentarnih toksoinfekcija uzima se povraćani sadržaj, ispirak želuca i ostaci sumnijive namirnice, i odgovarajućim biohemijskim testovima ili testovima virulencije i dokazivanjem toksina (ELISA).

Lečenje

Lečenje se može započeti empirijski, a zatim ga treba modifikovati na osnovu antibiograma. Iako je većina sojeva još uvek osetljiva na ampicilin i tetracikline, drugi lekovi se sve češće upotrebljavaju, uključujući pipiralicin, cefalosporine, aminoglikozide, trimetoprim-sulfametoksazol i hinolone.