Leptospira interrogans

Leptospira interrogans su tanke, pokretne spirohete vijugavog tela sa zavrnutim kukicama na kraju pa se pod mikroskopom vide u obliku slova J i S. Izaziva leptospirozu.

Put prenošenja

Prirodni rezervoar i izvor infekcije su glodari (pacovi, miševi, voluharice), domaće životinje (pas, goveče, svinja, konj), divlje životinje (šakali, lisice, slepi miševi). Inficirane životinje izlučuju leptospire mokraćom u spoljnu sredinu odakle se čovek inficira preko povreda na koži, a ređe preko sluzokože respiratornog trakta, konjunktiva ili digestivnog trakta. Iz tih razloga su leptospiroze često profesionalna oboljenja ljudi koji rade na pirinčanim poljima, mesara, farmera, ribolovaca. Interhumani prenos je izuzetno redak.

Patološki (medicinski) značaj

Leptospiroze su akutne infektivne febrilne bolesti iz grupe zoonoza koje se karakterišu multiorganskim oštećenjem usled razvijenog vaskulitisa.

Nakon inkubacije od 7-14 dana bolest protiče kroz dve faze.

Prva faza bolesti je septikemična faza. Traje 4-9 dana i karakteriše se naglim početkom bolesti u vidu groznice, jeze, temperature septičnog tipa, glavobolje i bolova u mišićima. Bolovi u mišićima listova i slabina koji se javljaju su veoma patognomonični. Prisutna je anoreksija i povraćanje. Mogu da se jave i znaci oštećenja jetre, centralnog nervnog simptoma, bubrega, pluća, gastrointestinalnog trakta. Izgled bolesnika u ovoj fazi je karakterističan. Jaka prokrvljenost konjunktiva podseća na zečje oči. Bolesnik je dehidriran, intoksikovan, sa sniženim krvnim pritiskom. Na kraju ove faze temperatura brzo pada, nastaje kratkotrajan asimptomatski period od 1-3 dana.

Zatim porast temperature označava drugu fazu-imunu fazu koja je u stvari faza organolokalizacije infekta i u kojoj se javljaju specifična antitela a leptospire nestaju iz krvi i likvora.

Weil-ova bolest - težak oblik leptospirozne infekcije kod koga se pored teških toksemičnih simptoma javljaju znaci insuficijencije jetre i bubrega već od trećeg do šestog dana bolesti. Počinje naglo skokom temperature do 40 stepeni, jezom, bolom u mišićima. Javljaju se žutica, uvećanje jetre, porast bilirubina i aminotransferaza. Bubrežna oštećenja se manifestuuju proteinurijom, azotemijom i piurijom (prisustvo proteina, azotnih materija i gnoja u mokraći). Hemoragijske manifestacije koje su podledica difuznog vaskulitisa se javljaju u vidu epistakse (krvarenja iz nosa), hemoptizija (iskašljavanje krvi), hematemeze (povraćanje krvi), melene (krv u stolici), hematurije (krv u mokraći).

Mikrobiološka dijagnostika

Za bakteriološku dijagnozu se uzimaju krv, likvor i urin. Za dokazivanje koriste se reakcija aglutinacije, hemaglutinacije i RVK.

Lečenje

Sprovodi se penicilinom, a kod osetljivih se primenjuje doksiciklin.